Göstergenin bilimsel olarak incelenme sürecinde etkin rol oynayan zihinsel arka plan farklılığı, temel unsurlarının şekil ve formlarında görülen değişiklikler başta olmak üzere, gösterme eyleminin işlevi ve gayesine ilişkin birtakım görüş ayrılıklarına zemin hazırlar. Nitekim göstergebilimin kurucuları Ferdinand de Saussure ve C. S. Peirce, göstergeyi birbirinden farklı iki bağlamda ele alır. Saussure göstergebilimin, dilbilimi de içine alan bir bilim dalı olarak kurulması gerekliliğine değinmekle yetinirken Peirce, onu, mantık ve anlam-yorum çalışmalarına hız kazandırmak amacı ile bilimsel zemine taşır. Peirce’ün göstergeye bakışı, yalnızca (...) işaret olgusuna dair geliştirdiği bir teori olarak değil; ayrıca bir anlam ve bilgi teorisi olarak da incelenmelidir. Bu nedenle makalenin ilk bölümünde Peirce’ün mantık alanındaki düşüncelerinin alt yapısını oluşturan varlık kategorilerine yer verilecektir. Ardından onun pragmatisizm düşüncesi ve klasik mantık eleştirisi üzerinden göstergeye ve işaret ettiği anlama bakışı değerlendirilecektir. Üçüncü bölümde ise gösterge teorisi, detaylı olarak incelenecek; Peirce’ün felsefî pozisyonun semiyozis terimleri üzerindeki belirleyici etkisine değinilecektir. The difference in mental background, which plays an active role in the scientific analysis of the sign, paves the way for some disagreements regarding the function and purpose of the act of signifying, especially the changes in the shapes and forms of its basic elements. As a matter of fact, the founders of semiotics, Ferdinand de Saussure and C. S. Peirce, consider the sign in two different contexts. While Saussure is content to mention the necessity of establishing semiotics as a branch of science that also includes linguistics, Peirce carries it to the scientific ground with the aim of accelerating the logic and meaning-interpretation studies. Peirce, who developed his own categories of entities, deals with them in three stages. These; firstness, in which the entity is a pure quality before it exists in the world, secondness, in other words, the form in which this quality is embodied outside; and the thirdness, in other words, the state in question, which has gained the ability to serve as a representation in order to appeal to a mind and be interpreted. In this last category, being becomes an interpretable sign that points to an object for a certain meaning. The point where the categories of being and Peirce's theory of sign meet is that the types of sign, object and interpretant are shaped according to these three categories. (shrink)

Dalālat al-lafẓī al-waḍʿī, is divided into three parts: mutābaqat, taẓam-mun and iltizām. Although there is an agreement among the scholars regar-ding the nature of the mutābaqat, which shows the conformity of the word to its meaning, the indication of taẓammun and iltizām includes certain controversial issues. Among these, some issues related to iltizām, which plays a central role in method and rhetoric, were discussed. Al-Bābertī who wrote al-şurūḥ [commentaries] on the main works that greatly influenced the ones written after him (...) in these two sciences, expressed his opinion on the controversial issues; especially on the issues related to iltizām. These are about whether a mental necessity (al-luzūm al-dhihnī) condition is sought for the rationality and realization of the obligatory indication. In this context, at the beginning of the article, firstly, a general information about dalālat will be given, and in the first part, how the dalālat is handled in works of Bābertī will be explained. Then, in the second part, controversial issues related to dalālat will be discussed; views of Bābertī on these will be revealed after the discussions of scholars are included, especially within the framework of the nature of iltizām. (shrink)

William L. Rowe poses a dilemma between God’s freedom and essential moral goodness by arguing that God cannot satisfy the arguably accepted condition for libertarian freedom, namely, ability to do otherwise. Accordingly, if God does a morally good action A freely, then there is at least a possible world in which God refrains from doing A and thereby does the morally wrong action. And if God does a morally wrong action in one of the possible worlds, he ceases to be (...) essentially morally perfect. I will argue that Rowe’s conclusion is based on a specific possible world semantics, and we might avoid Rowe’s conclusion with an alternative understanding of modality. In doing so, I will examine the conception of modality proposed by al-Ghaza ̄l ̄ı in which the possibility of a state of affairs does not entail its actuality in at least one possible world. (shrink)

Based on a question posed by global philosophy of religion project regarding the absence of literal attribution of omnibenevolence to God in the Qur’ān, this paper aims to examine how to understand perfect goodness in Islam. I will first discuss the concept of perfect goodness and suggest that perfect goodness is not an independent attribute on its own and it is predicated on other moral attributes of God without which the concept of perfect goodness could hardly be understood. I will (...) examine perfect goodness by a specific emphasis on the attribute of justice as one of the conditions to be satisfied by a perfectly morally good being. In so doing, I will appeal to the distinctions made among great-making properties by Daniel Hill, and Al-Ghazālī’s definition of justice by applying them to God’s moral attributes. I will argue that justice has a crucial role in maximality-optimality balance between great-making properties and it seems quite difficult, if not impossible, to conceive of goodness without justice. Having said that, I will claim that the conceptual frame I suggest sheds light on why omnibenevolence is not literally attributed to God in the Qur’ān. Then, I will briefly show how the divine attributes mentioned in the Qur’ān and the discussions about divine names and attributes in the Islamic tradition supports the understanding of perfect goodness I defend. Consequently, I will try to show that far from indicating that the Islamic concept of God doesn’t involve perfect goodness, the Qur’ān establishes the proper meaning of perfect goodness by focusing on its constitutive attributes, and thus provides us with a sound conception of it. (shrink)

This article deals with the Katta Langar manuscript, which is known as one of the earliest Qur'ān copies attributed to III. Caliph Uthman. The study consists of an introduction, a conclusion and two sections. The introduction section begins with the information that the Katta Langar Mushaf which is called by this name relative to the Katta Langar village of Uzbekistan, is in the library of the Tashkent Uzbekistan Muslims Administration. Only ninety-seven pages of the mushaf, which was lost for a (...) period, have survived. Since twelve of these leaves appear again in Katta Langar, they are meant as the Katta Langar manuscripts. Therefore, this article not only aims to examine in detail all the extant leaves of the mushaf but also the twelve leaves, which are known today as the Katta Langar manuscripts. Although the research done so far has made it clear that this mushaf is not one of the copies of Uthman, the mushaf has been the subject of many studies. The first of the studies on the Katta Langar Mushaf was published by M.E. Masson, while the most detailed work belongs to Efim Rezvan. Existing studies on the mushaf are methodologically either a publication or a catalogue study. In this study, the Katta Langar copy was compared with the sources of the mushaf literature and discussed more comprehensively. (shrink)

This article is based on the premise that the constructed image of the national self is a fundamental criterion shaping the conceptions of history teaching in the Turkish educational system. In this regard, I argue that examining how particular ethno-religious groups are discursively positioned in relation to the idealised self-image can reveal whether and how history textbooks can be revised. Having described the historical and political context for the only curriculum revision occurred in 2013 concerning a non-Muslim community, the Assyrians, (...) the article demonstrates that specific discursive strategies are used to position the Assyrian community in relation to the favourable national self-image, rather than a fixed categorization for non-Muslim communities. Adopting the methodological framework of critical discourse analysis, the author examines the portrayal of the Assyrian community in the secondary school Turkish history textbooks taught over the last three decades and identifies how the topoi of justice and tolerance, as well as allegiance and betrayal allow a particular group to be a member of the larger body of ‘acceptable citizens.’. (shrink)

In this study, the philosophical and modern problems that arise in the fields of ontology and epistemology within the framework of Descartes' method are studied and investigated. There is an extensive literature on Cartesian philosophy. Homo sapiens refers to the type of people who can think and can collaborate and collaborate with many members. Homo cogitans means the kind of person who can think again but thinking here is not just thinking. We are talking about a species that thinks how (...) it thinks and prioritizes its own thoughts and good sense. Our aim here is to study the journey of a man from Homo sapiens to homo cogitans. We investigated and analyzed the answers to many questions such as what the effects of Cartesian philosophy are today, how Descartes' methodical suspicion led us to individualism. (shrink)

Amaç: Kanserle yaşayan bireylerin (KYB) bakımında, resmiyette görünür olmayan ve çoğunlukla herhangi bir profesyonel donanıma sahip olmayan, ama sürecin başından sonuna, hasta bireye eşlik eden bakım verenler kritik öneme sahiptir. Baş etmesi zor bir hastalık olan kanserle mücadele eden bireylerin bakımında, bakım verenler fiziksel, zihinsel ve sosyal birtakım zorluklarla karşılaşmaktadır. Bu araştırma, KYB’lere bakım veren, yakınlarının karşılaştıkları zorlukları gündeme getirmeyi ve ihtimam etiği perspektifinden, bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler sunmayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırma tanımlayıcı ve kesitsel olup araştırmanın (...) evreni Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi (MÜPEAH) Onkoloji kliniğinde takip edilen, 15 Mart-5 Nisan tarihleri arasında kemoterapi ünitesine ve servis hizmetlerine başvuran KYB’lerin bakım veren yakınlarıdır. KYB’lere bakım verenlerin umutsuzluk derecelerini tespit etmek ve bunu etkileyen faktörleri ölçmek için, veri toplama aracı olarak; sosyodemografik sorular, bakım alan bireyin hastalık derecesine yönelik sorular ve Beck Umutsuzluk Ölçeği sorularından oluşan bir anket elden dağıtılmıştır. Anket bakım verene yönelik sosyodemografik sorular 8, KYB’nin hastalığının durumu ile ilgili sorular 7, Beck Umutsuzluk Ölçeği 20 olmak üzere 35 sorudan oluşmaktadır ve yaklaşık 10 dakikada tamamlanmaktadır. Elde edilen veriler önce Microsoft Excel aracılığıyla dijitalleştirilmiş, ardından IBM SPSS 27.0.1 sürümüyle analiz edilmiştir. Verilerin analizinde Ki-kare, Fisher’s Exact testi ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmış, istatistiksel anlamlılık değeri için p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Ankete katılan 151 bakım verenin 83’ü (%55,3) kadın, 67’si (%44,7) erkektir. Katılımcıların yaş ortalaması 40,09’dur. Bakım verenlerin %41,1’i umutsuzluk düzeyi ölçeğinde “minimal ya da yok”, %39,7'si "hafif düzeyde", %13.2'si orta düzeyde ve %6’sı “aşırı düzeyde” skorunu almıştır. KYB’lere bakım verenlerin demografik özellikleri ile umutsuzluk düzeyi arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Bakım verenlerin yaşı, cinsiyeti, medeni durumu, gelir durumu ve bakım verme süresi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, eğitim seviyesi ile umutsuzluk skorları arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. (p=0,019). Sonuç: Bakım verenlerin, umutsuzluk düzeyleri göz önüne alındığında, önemli psikolojik yükler taşıdığına ve bu yükün, özellikle bakım verenin eğitim seviyesi ile hastanın sağlık durumu arasında belirgin ilişkiler gösterdiğine ulaşılmıştır. Bu bilgiler ışığında, sosyodemografik özelliklerin bakım verenleri önemli ölçüde etkilediği görülmüştür. Bakım verenlerin duygusal yükleri, bakım alıcılarla olan ilişkileri ve bu sürecin hem bireysel hem toplumsal düzeyde getirdiği zorluklar ve sorumluluklar, ihtimam etiği kapsamında ele alınmıştır. Araştırma neticesinde bakım verenlerin karşılaştığı zorluklar ve ihtiyaçlarının daha geniş bir toplumsal ve etik perspektiften ele alınmasının gerekliliği ortaya konmuştur. Bakım verenlerin bakımına yönelik öneriler, duygusal destek; teorik eğitim ve bilgilendirme desteği; pratik ve uygulamalı destek; kaynak erişimi ve tahsisi; tanıma ve doğrulama başlıkları altında sunulmuştur. (shrink)

This study focuses on the narration, "Whoever makes a tafsīr the Qur'an according to his own opinion, let him prepare his place in Hell," which Abū Manṣūr al-Māturīdī (d. 333/944) considered as a basis while defining the terms tafsīr and tawīl in the introduction of his work titled "Ta'wilatu'l-Qur'an." Various scholarly studies have examined al-Māturīdī's distinction between the terms tafsīr and tawīl from both theoretical and practical perspectives. However, it has not been examined in terms of the narration, authenticity status, (...) and its impact on subsequent works when explaining the difference between these words, while making a choice among the various wordings and containing the verb "فَسَّر". In this study, initially, an investigation of how the terms tafsīr and tawīl were used in dictionaries, ḥadīth literature, and exegesis works before al-Māturīdī’s time a diachronic reading was conducted to comprehend the intellectual background that led al-Māturīdī to distinguish between them. Explanations and narrations related to these words found in dictionaries and exegesis works after al-Māturīdī were excluded from the scope of the study. Subsequently, other narration variants distinct from the one al-Māturīdī utilized in his argumentation, which prohibited making interpretations about the Qur'an through personal opinion and which differed from al-Māturīdī’s preferred variant, were examined. The study also presents the approach of early Islamic scholars to this issue. Finally, al-Māturīdī's interpretation, defined as "the only and definitive explanation made with Allah as a witness regarding the verses," and his preference for the variant of the narration, "Whoever makes a tafsīr the Qur'an according to his own opinion, let him prepare his place in Hell," are analyzed in terms of their authenticity, their impact on Islamic sciences, and the possible reasons behind al-Māturīdī's choice of this particular variant. (shrink)

In this paper, I will try to address the question of how to conceptualise a form of life that is better than others, by putting Rahel Jaeggi’s pragmatism inspired critical theory and Giorgio Agamben’s genealogical perspective in conversation. I argue that for both authors the critique of forms of life is intertwined with “the critique of how”. Not restricting itself to ethical abstinence, and without imposing certain norms upon forms of life, “the critique of how” focuses on the reflexive capacity (...) of forms of life, or their ability to question how they become what they are, which gives rise to an increased perception of the connections and continuities of activities in which they are engaged. In this sense, it may become possible to free the present in order to open it to contingency, and to see the glimpses of a better form of life. (shrink)

This chapter consists of two main sections; the first comprises the epistemological analysis regarding the source of knowledge used in clinics, knowledge representation and management, inference capacity and decision-making, and the second section discusses the ethical problems caused by the epistemological differences between CDSS-integrated clinics, and conventional clinics, and normative concepts such as moral responsibility, attribution of responsibility and distribution of responsibility are briefly examined. It has been argued that to understand and evaluate the ethical problems that arise in CDSS-integrated (...) clinics, it is necessary to understand and clearly reveal the epistemological features and differences between the two types of clinical services. (shrink)

In this paper reling on Agamben’s genealogical endeavour with regard to the concept of oath, I shall try to discuss how he renders the relation between language and the destituent power that will lead me to address ‘the new experience of the word’, namely, pistis (faith), which is placed at the centre of the messianic announcement. In order to open up this point, I will take into consideration Jacques Derrida’s arguments related to faith and language which appear to be one (...) of the main addressees of Agamben’s critical undertaking, even though he is never mentioned in Agamben’s later book The Sacrament of Language, in which he elaborates the contours of the relation between language and pistis. For Derrida the opening of language is based on an oath, a promise of saying ‘yes’ and thus, speaking is an act of faith. However, it is this functioning of language that has to be suspended according to Agamben, since it is this very dispositif that is connected to sovereign power. It is through this suspension the living being who has language may cease to be homo sacer before language and sovereign power. (shrink)

This study aims to examine how becoming like God is handled in Avicenna’s philosophy. Basically the article is based on the need to interpret that Plato and Aristotle and Plotinus are philosophers that complement each other, not diverge, in terms of the topic of becoming like God. First and foremost I present Avicenna’s arguments using the concepts of becoming like god and becoming like the First as a springboard. Moreover, based on the context in which Avicenna uses the concept of (...) manifestation, I examine how the idea of unification with God is transformed into an intellectual ideal. In the last section, I present the connection between the journey of becoming a perfected human and becoming like god which was established in the Metaphysics volume of The Book of Healing as a section of the matter which is related to ethics. (shrink)

The world is facing a once-in-a-lifetime situation: the COVID-19 pandemic. During the pandemic, the World Health Organization announced an infodemic as well. This infodemic caused infollution and sparked many controversies. Pandemics as extraordinary occurrences are always attractive to historians. However, infodemics and biased information threaten objective history-writing. Objectivity as it regards historians is already a much-discussed subject. In this commentary, the fundamental theories about objectivity are delineated. Second, the relationship between the infodemic and COVID-19 pandemic is explained. Lastly, the problems (...) regarding objectivity in the historiography of the COVID-19 pandemic are explored. (shrink)

Throughout the history of Islam, mosques and masjids have been in a position where Muslims both perform their prayers and perform their scientific activities. In this sense, in the history of Islamic culture, Muslims mostly learned and taught sciences such as the Qur'an, tafsir, hadith and fiqh in these places until the spread of madrasahs. Especially the al-Masjid al-Nabawi, which the Muslims built here with their migration from Mecca to Medina, has become a full center of science. People called Companions (...) of Suffa have a great share in this situation. Because they used this place both as a housing and a school. This function of al-Masjid al-Nabawi affected the mosques of cities such as Kufa. With the foundation of Kufa in 17/638, mosques were built in the center and in the quarters of the city. The Companions who came here for different reasons conveyed their knowledge to the public in these mosques. Thus, in the first period the masjids in Kufa became the centers where the Companions conveyed their knowledge of Islamic sciences. Over time, various scientific circles were established in these mosques, and scholars transferred their knowledge of tafser, hadith and fiqh to the next generations. Especially many important jurists were trained in these places. Some of them are ’Alqamah b. Qays, Masruq b. Abdurrahman, Aswad b. Yazīd, Ibrāhīm al-Naḥa’ī, Ḥammād b. Abū Suleimān, Abū Ḥanīfah, Sufyan al-Thawri, Abū Yūsuf and Imam Muhammad. That these important jurists mostly acquired their knowledge of fiqh in the mosques in Kūfa and that some of them had important effects on the formation of the Hanafi sect made important the quantity and quality of the fiqh education in these places. As a result, it has been seen that the masjids in Kūfa have an important role in the raising of many jurists and the function of these places in this regard has been studied. Thus, this study aims to reveal the function of mosques and masjids in the historical process, albeit limited. (shrink)

During their educational life, medical students encounter several challenges, the origins and causes of which vary. This paper explores and attempts to scrutinize two of these challenges, before eventually introducing the concept of responsibility. First, this paper describes the general characteristics of medical schools, medical students, and medical education. Second, two different ethical challenges that medical students confront are then delineated: the anxiety of continuously questioning ‘while being trained, do I cause patients to receive suboptimal health care?’ and occasionally feeling (...) obligated, consequently, to breach the ethical boundaries to practice procedures on patients. Finally, the faculty of responsibility and its components are introduced and discussed as a model that can overcome these ethical challenges. (shrink)

The sense of shame is part of human nature. What, then, is the role and significance of such a particular sensation, one that causes mental anxiety in a sick person’s weakest and the most vulnerable state? We know from historical documents going back as far as ancient Greece and Egypt that respecting patient privacy should be regarded as a moral duty for physicians in charge of treatment. However much today’s healthcare may have changed compared to centuries past, we note that (...) patient privacy has not lost its importance. In the current healthcare system, digital recording of private information and images enables others, in principle, to access these personal data quite easily. While we cannot reject the advantages offered by modern medicine, we need to consider how to design a healthcare system that respects patient privacy. What should be the standards of privacy in emergency services where urgent decisions and interventions have to be made? How should we guarantee patient privacy during medical education? The chapters of this book approach questions like these from the perspectives of different disciplines. The writings illustrate the increasing complexity of patient privacy issues in modern healthcare systems, particularly the growing difficulty to protect confidential data. At the same time, we can observe that patients are becoming more aware of their rights and their sensitivity in this area has increased. In our opinion, an approach that requires us to choose between the two values –health and privacy – would be wrong. Therefore, the question we should focus on is: “what kind of healthcare system should be developed to ensure the greatest respect for humans’ natural right to privacy?” If we want to answer this question and find sustainable solutions for these problems, it is crucial to use a multidisciplinary approach. From this perspective, the present volume is a first contribution to be published in Turkey to pursue this aim, including articles offered from various disciplines. (shrink)

The book consists of articles in various fields written by graduate students. The articles were selected among many which applied to the "International Student's Work Competition". Then divided into two categories and published a two-volume "The World After the Pandemic" book series. Articles in this volume are related to "Life Sciences and Medicine", "Lifestyle and Urban Planning", "Technology" and "Education" regarding the world after the COVID-19 pandemic.

Tanto en su Iǧāza como en su Fihrist, Ibn al-ʿArabī se refirió a Risāla ilà aṣḥāb al-Šayḫ ʿAbd al-ʿAzīz al-Mahdawī como a una obra separada. Este documento es una carta escrita a los discípulos del Šayḫ ʿAbd al-ʿAzīz al-Mahdawī de Túnez por el propio Ibn al-ʿArabī, y recientemente se ha determinado que también sirve como una especie de prólogo de Mašāhid al-asrār. Este prólogo cubre temas tales como quién debe estudiar el Mašāhid y cómo debe hacerlo, las explicaciones de las (...) palabras difíciles que se encuentran en él y las defensas de posibles críticas contra él. La carta de Ibn al-ʿArabī es importante por derecho propio: desarrolla los conceptos de ḫatmiyya, walāya, nubuwwa y wirāṯa en sus formas originales y hace referencia a discusiones en los círculos académicos de al-Andalus y el norte de África. Este artículo mostrará cómo debe entenderse la Risāla con los Mašāhid y explorará su contenido a la luz de las obras de Ibn al-ʿArabī y su medio social e intelectual. (shrink)

The aim of this study is to examine the distribution of news related to nanoscience and nanotechnology published in Turkish newspapers between 2011 and 2018. Nine Turkish newspapers selected using criterion sampling were investigated and the document analysis method was used to analyze them. The electronic archives of the newspapers were used to collect data and the word “nano” was used as a keyword. The obtained data were analyzed with the content analysis technique. While analyzing the news stories, categorization was (...) performed according to four main variables: distribution by years, the newspaper section, the approach in the content of the news stories, and the content of the news stories. As a result, it was seen that there has been an increase in the number of nano-news stories in Turkish newspapers over the years, the news stories are mostly included in the “local” section of the newspapers, and the general approach is positive. In the categories formed according to the content of the news stories, the number of news stories related to the production and commercial applications of nanotechnology was higher compared to the others. In an international comparison, it should also be mentioned that the topic of risk plays a subordinate role in the newspapers examined. (shrink)

The Tang period (618–907) stands out as one of the most important chapters of the history of early Inner Asia, where bilateral diplomatic interactions on the Chinese – Inner Asian frontier reached a high point. Since its establishment, the Tang pursued close relations with the neighboring Türk Qaghanate and various other Turkic and Mongolic speaking groups in the Inner Asian steppes. These relations, sometimes friendly, other times hostile, were to a great extent recorded in the official histories, a genre of (...) historical writing that was systematized with the establishment of Historiography Office at the Tang court. As political texts written with particular agendas, official histories present certain limitations. Recent archaeological research in both China and Inner Asia provide a different line of evidence for the study of diplomatic relations between China and Inner Asia. This paper aims to discuss the history of Pugu, a Turkic speaking Inner Asian group who had submitted to the Tang in the seventh century, through an analysis of the tomb inscription of Pugu Yitu, then leader of the Pugu, and an army general and court official of the Tang. (shrink)

The Tang period (618–907) stands out as one of the most important chapters of the history of early Inner Asia, where bilateral diplomatic interactions on the Chinese – Inner Asian frontier reached a high point. Since its establishment, the Tang pursued close relations with the neighboring Türk Qaghanate and various other Turkic and Mongolic speaking groups in the Inner Asian steppes. These relations, sometimes friendly, other times hostile, were to a great extent recorded in the official histories, a genre of (...) historical writing that was systematized with the establishment of Historiography Office at the Tang court. As political texts written with particular agendas, official histories present certain limitations. Recent archaeological research in both China and Inner Asia provide a different line of evidence for the study of diplomatic relations between China and Inner Asia. This paper aims to discuss the history of Pugu, a Turkic speaking Inner Asian group who had submitted to the Tang in the seventh century, through an analysis of the tomb inscription of Pugu Yitu, then leader of the Pugu, and an army general and court official of the Tang. (shrink)

Süsleme teknikleri her sanat dalında olduğu gibi cilt sanatında da zaman içerisinde değişim göstermiştir. 18. yüzyıl klâsik üslûpta ciltlerinin yapılmaya devam edildiği ancak aynı zamanda yeni tezyînat tekniklerinin denendiği bir dönemdir. Bu tekniklerden bir olan yekşah, cilt üzerine altınla işlenen motiflerin üzerine ucu düz veya oval olan demir aletin kakılması/bastırılması şeklinde uygulanan bir tezyînat tekniğidir. Bu süsleme tekniği, adını uygulamada kullanılan metal aletten almaktadır. Yekşah demiri olarak isimlendirilen bu alet, ortalama 15-16 cm uzunluğunda olup ağzı düz veya oval bir el (...) aletidir. Yekşah süsleme tekniği, yazma ciltler üzerine uygulanmaktadır. Yazma cilt, desenin fırça yardımıyla zermürekkep kullanılarak deri üzerine işlenmesi anlamına gelmektedir. Desenin yazma tekniğiyle (fırçayla) deriye nakşedilmesinin ardından yekşah demiriyle işlenmesi aşamasına geçilmektedir. Motiflerin üzerine, gidiş yönü esas alınarak yekşah demiriyle taramalar yapılmakta, desen üzerinden çizgiler halinde geçilmektedir. Deri bu tarama esnasında kısmen de çukurlaşmaktadır. Yekşah tezyînat tekniği, Türk cilt sanatına 17. yüzyıl sonu ile 18. yüzyıl başı itibariyle katılmıştır. 19. yüzyılda da örnekleri görülmeye devam edilmiştir. Ancak en yoğun kullanıldığı dönem 18. yüzyıldır. Yekşah tezyînatın çoğunlukla saray mücellitleri tarafından ve özellikle değeri yüksek eserlerin ciltlerinde tatbik edildiği bilinmektedir. Türk cilt sanatı literatüründe yayınlanmış ve müze ve kütüphanelerde tarafımızca tespit edilen yekşah cilt örneklerinin incelenmesi neticesinde, Türk ciltlerinde yekşah tezyînat tekniğinin 3 farklı desen üzerine tatbik edildiği tespit edilmiştir. Bunlar; rûmî, zerbahar ve barok-rokoko desenleridir. Rûmî desenli yekşah ciltlerde cilt kapağının tüm bölümlerinde yekşah tekniğinin uygulandığı görülmektedir. Ancak en yoğun ve çeşitli olarak şemselerde rastlanmaktadır. Bunun nedeni, yekşah tezyînatın görülmeye başlandığı 18. yüzyıl itibariyle cilt kapaklarında köşebentlere sıklıkla yer verilmemesi ve bezeme yoğunluğunun şemselerde görülmesi olabilir. Rûmî desenli yekşah ciltlerde şemselerin üç türü tespit edilmiştir. Bunlar; klâsik oval/beyzî formda dilimli şemse, dikdörtgen formda şemse ve dilimli dairevî formdaki şemsedir. Rûmî desenli yekşah ciltlerde desenin altınlarının daha net görülebilmesi amacıyla şemse ve salbek zemini sıklıkla bordo renkle boyanmıştır. Yekşah tekniğinin uygulandığı bir diğer desen türü ise zerbahardır. Zerbahar desen, 18. yüzyılın sonunda ve özellikle 19. yüzyılda görülen bir cilt tezyînat türü olup ciltlerin genellikle tüm yüzeyini kaplayacak şekilde uygulanmıştır. 18. yüzyıl itibariyle Türk ciltlerinde görülen realist üslûptaki çiçek veya Batı etkisindeki barok-rokoko motifleri üzerine de yekşah uygulaması yapıldığı belirlenmiştir. Türk Rokokosu, C ve S kıvrımlı motiflerle yüzeyin tamamen doldurularak süslendiği gösterişli bir bezeme üslûbudur. Kavisli ve yuvarlak şekillerle birlikte yaprak, çiçek motifleri ve çiçek demetleri bu bezeme üslûbunda yer almaktadır. Dayanıklılık bakımından zayıf olmasına rağmen yekşah tekniğin 18. yüzyıl ciltlerinde sıklıkla tercih edilmesinde, cildin sanat değerini arttırma çabası vardır. Bu teknik sayesinde, yazma olarak uygulanmış desen daha cazip hale getirilmiştir. Bu da cildin sanat değerini yükseltmiştir. (shrink)

Beylikler devri Türk-İslam ciltleri hem tezyînatları hem de üzerlerindeki dini içerikli ibareler, dua ve mücellid mühürleri vasıtasıyla cilt sanatı araştırmacılarının yayınlarına konu olmuştur. Ancak ciltlerdeki dua ifadelerini müstakil olarak konu edinen yayın sayısı oldukça azdır. Türk-İslam ciltlerinin gerek kapak yüzeyinde gerekse kapak içlerinde dua içerikli ibarelere rastlamak mümkündür. Makalenin konusu, Beylikler devrinde üretilen Türk-İslam ciltlerinin deri kaplı kapak içlerinde yer alan el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl (العزّ الدّائم والإقبال) yazısı, bu yazının yer aldığı desen kompozisyonu ve yazının analizidir. Makaledeki amaç, şimdiye kadar cilt (...) literatüründe müstakil olarak ele alınmamış el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl yazılı cilt kapak içi tezyînatı hakkında tespit edilebilen örneklerin detaylı desen ve yazı analizleriyle bilimsel birikim oluşturabilmek ve aynı ya da benzer ibarenin yer aldığı diğer İslam sanat eserlerini tespit ederek bu dua ibaresinin ciltlerdeki kullanım amacını ve kullanıldığı dönemleri belirlemeye çalışmaktır. Cilt sanatı literatürü ve yazma eser kütüphanelerinde yaptığımız araştırmalar neticesinde, Beylikler dönemine ait ciltlerin altı tanesinin kapak içinde el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl ibaresi tespit edilmiştir. Bu tespitlerin sayısı, yapılacak yeni araştırmalarla artabilecektir. Tespit edilen yazma eserler; Amasya YEK: 217, İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481 ve Ulu Cami: 318, Kastamonu YEK: 2856 ve 3435 ve Süleymaniye YEK Fatih: 5004’tür. Ciltlerin kapak, sertâb ve mikleb yüzeylerindeki tezyînatları, Beylikler dönemi cilt sanatı üslûbunu yansıtan süslemelerdir. Ciltlerin teknik ve tezyînatları, -mevcut olanların- istinsâh kayıtları incelendiğinde üç örneğin (Amasya YEK: 217, Kastamonu YEK: 2856 ve 3435) 14. yüzyıl tarihli olduğu ya da tarihlendirildiği, üç örneğin (İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481 ve Ulu Cami: 318, Süleymaniye YEK Fatih: 5004) ise 15. yüzyıl tarihli olduğu ya da tarihlendirildiği görülmektedir. Ciltlerin kapak içi deseni, bitkisel ve rûmî motiflerle bezeli tam zemin geometrik bir tasarıma sahiptir. Geometrik desenin içerisindeki altıgen paftalarda el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl (العزّ الدّائم والإقبال) yazısı yer almaktadır. İbarenin, cilt kapak içlerine tek satırda (İnebey YEK Ulu Cami: 318, Kastamonu YEK: 3435) ve çift satırda -½ oranında ters simetrik- (Amasya YEK: 217, İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481, Kastamonu YEK: 2856, Süleymaniye YEK Fatih: 5004) olmak üzere iki türde yazıldığı tespit edilmiştir. Her iki tasarımda da sülüs yazı çeşidi tercih edilmiştir. İnebey YEK Hüseyin Çelebi: 481 envanter numaralı 15. yüzyıla ait cildin kapak içinde ise diğer örneklerden farklı olarak yazı paftalarının bazılarında mücellit kitabesi bulunmaktadır. Kitabede, “Amel-i Mücellid Haydar b. Turbegî” yazılıdır. Kapak içi tezyînatının aynı olması nedeniyle, Kastamonu YEK: 2856 ve Süleymaniye YEK Fatih: 5004 envanter numaralı ciltlerin de Haydar b. Turbegî adlı mücellidin eseri olma ihtimali vardır. Ciltlerin kapak içlerinin tümü, çeşitli tonlarda kahverengi sahtiyanla kaplıdır. Derilerin gözenek türü bunu ispat eder niteliktedir. Süsleme tekniği, tüm kapak içlerinde soğuk baskı tekniğidir. Bu teknik adını, uygulanması esnasında altının kullanılmamasından almaktadır. Soğuk baskı tekniğinde, desenin deriye genellikle sıcak pres uygulaması yapılarak aktarıldığı bilinmektedir. Uygulamada yüzeyinde motif veya desenin yer aldığı kalıp, çivi ve diğer ciltçilik aletleri kullanılmaktadır. Çalışma kapsamındaki ciltlerde kapak içi deseninin kalıpla uygulandığı, deri üzerindeki desenin kesintili çizgilerden anlaşılmaktadır. Kapak içi tezyînâtını oluşturan desenin simetrik bir parçası, kalıba işlenmiş ve kalıp deri üzerine simetrik bir şekilde, boşluk bırakılmadan basılmıştır. Yapılan incelemelerden anlaşıldığı kadarıyla kalıbın basıldığı deri, kapak içine yapıştırıldıktan sonra kapak kenarlarından cilt ebadına uygun şekilde kesilmiş olmalıdır. Kalıbın bazı örneklerde hatalı basıldığı da görülmektedir. Bu da desenin devamlılığını kısmen bozmuştur. Soğuk baskı tekniğinde, desenin deriye genellikle sıcak pres uygulaması yapılarak aktarıldığı bilinmektedir. Desenin deri renginden daha açık olması, uygulamanın ısıyla yapılmış olduğunu doğrulamaktadır. Ciltlerin kapak yüzeylerinin kullanıma bağlı olarak yıprandığı ve bu nedenle desenlerin deforme olduğu tespit edilmiştir. Ancak kapak içleri böyle bir yıpranmaya maruz kalmadıkları için korunarak günümüze ulaşmıştır. el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl (العزّ الدّائم والإقبال) ibaresi Arapça bir terkip olup “sonsuz güç ve yüksek mevki” anlamına gelmektedir. Terkip; güç, kudret ve ihtişam anlamına gelen العزّ ve ferah, parlak ve yüksek mevki anlamındaki الإقبال kelimelerinden oluşmaktadır. İbare dua, temenni vb. maksatlarla kullanılmış olmalıdır. Çalışma kapsamındaki ciltler ve diğer İslam sanatı örneklerinden anlaşıldığı kadarıyla İslam sanat eserleri üzerinde el-İzzü’d-Dâim ve’l-İkbâl ibaresine 12. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar geniş bir dönemde yer verilmiştir. (shrink)

Genetics: Medical, Theological and Ethical Aspects Tibbi, Dini ve Etik Boyutlariyla Genetik -/- Genetik bilimi biyolojinin botanik ve zooloji alanındaki uygulamalarını aşarak, sınırlarını önce antropolojiye sonra tıbba doğru hızla genişletmiştir. Öyle ki artık biyokimyadan onkolojiye kadar neredeyse tüm biyomedikal disiplinler, genetiğin kavramları, ilkeleri ve metodolojisi ile aşılanmıştır. Modern tıbbın uygulama alanında geniş bir yer tutan genetik bilimi, bir hastalığa dair risk analizi, teşhis ve tedavi seçeneklerinin belirlenmesi, prognozun değerlendirilmesi gibi klinik uygulamanın farklı evrelerinde söz sahibi olmaktadır. İçinde bulunduğumuz 21. yüzyılda (...) ise bu etkileşim eskisinden daha da güçlü hale gelerek devam etmektedir. Genetik biliminin klinikteki etkilerinin kapsamlı bir şekilde değerlendirildiği bu kitap, tüm dünyada tıbbın seyrini değiştirecek gelişmelere zemin teşkil eden genetik disiplininin olumlu ve olumsuz etkileri hakkında okuyucuya yetkili ağızlardan bilgiler taşımayı ve daha net bir fikir oluşturmayı hedeflemektedir. Kitapta dört ana bölüm bulunmaktadır. İlk bölümde doğum öncesi genetik uygulamalara, ikinci bölümde doğum sonrası (çocuk ve erişkinde) genetik testlere, üçüncü bölümde tıbbi genetiğin sıcak tartışma konusu olan Spinal Müsküler Atrofi’ye (SMA) ve dördüncü bölümde ise genetik bilgiyi felsefi bakışla ele alan makalelere yer verilmiştir. Genetiğin tıp pratiğini değiştirici ve dönüştürücü etkisine multidisipliner bir yaklaşımla ışık tutmayı amaçlayan bu eserin genetik hakkındaki Türkçe literatüre katkıda bulunmasını ümit ediyoruz. (shrink)

The purpose of this paper is to develop an understanding about the internal fraud and corruption problem in the Turkish construction industry. The reasons behind the internal fraud and corruption problem as well as the types of prevention methods were investigated; and as a result various recommendations were made. To this end, a risk awareness questionnaire was used to understand the behavioral patterns of the construction industry, and to clarify possible proactive and reactive measures against internal fraud and corruption. The (...) type of fraud experienced by Turkish construction companies was also surveyed in the questionnaire. The questionnaire was sent to 89 firms; and depending on the collected data, certain recommendations for construction industry professionals were provided. (shrink)